Oefentherapie

In het kort:

Wat is oefentherapie?
Het doen van oefeningen om de oorzaak van de pijn weg te nemen en oefenen met dagelijkse houdingen en bewegingen als zitten staan, lopen, bukken, tillen, huishouden, werk  enz.

Wanneer heeft het zin?
– Bij pijn die is ontstaan als gevolg van houding of beweging, veelal tijdens werk of huishouden;
– Herstellen van iemands normale, pijnvrije manier van bewegen bij aanhoudende klachten.

Hoe zit het met verzekering en vergoeding?
Oefentherapie wordt vergoed vanuit de aanvullende verzekering (oefentherapie / fysiotherapie). Dit heeft geen invloed op het verplichte eigen risico en therapie is mogelijk met en zonder verwijzing van een arts.

Oefentherapie (bij Akkerman Therapeuten) heeft contracten met alle zorgverzekeraars.

Hoe lang duurt een afspraak?
Een behandeling duurt 30 minuten, gemiddeld eens per week een behandeling.

De eerste keer bestaat uit een vraaggesprek en onderzoek.

Uitleg en achtergrond:

Bewegen zonder pijn, hoe prettig is dat?

Zolang er geen klachten zijn, zijn dagelijkse bewegingen vanzelfsprekend. Zonder na te denken lopen we, tillen we wasmanden of kratjes bier, gaan we een trap op en af, staan en bukken we, pakken we iets boven uit een kast en zitten we aan een tafel of hangen we op de bank. Vul uw eigen voorbeeld maar in. Zonder gedoe gaat dit alles vanzelf. Dit noemen we bewegingsgedrag.

Is er pijn, dan gebeurt er iets opvallends: we passen ons bewegingsgedrag aan, razendsnel en onbewust. Het enige waar we wezenlijk bewust van zijn, is de pijn (die we proberen te vermijden).

De reden voor het ontstaan van pijn is vaak onduidelijk. In enkele gevallen is er een verband tussen iemands houding/beweging en de klacht. Voorbeelden hiervan zijn nekklachten door een bepaalde zithouding, of iemand die in een laboratorium werkt en dag in dag uit met naar voren opgetilde armen moet werken. Het gaat hierbij om klachten die ontstaan tijdens het werk of huishouden.

Daar staan voorbeelden tegenover, waarbij helemaal niet duidelijk is hoe de klacht ontstaat. Meest bekend is het in de rug schieten, wat in de regel gebeurt tijdens bukken (zonder iets – zwaars – te tillen). Het is nog altijd onduidelijk wat er precies misgaat in de rug.

Om bij het laatste voorbeeld te blijven: tot het moment van het in de rug schieten, is de manier waarop iemand bukt nog nooit een probleem geweest! De manier waarop iemand bukt, geeft geen reden tot klachten. Er is geen verkeerde manier van bukken (of tillen).

Nadat het in de rug is geschoten, pas je je manier van bukken aan. Logisch, er is pijn en dat zal worden vermeden. Gaat de pijn vanzelf over – en dat doet het bij de meeste mensen gelukkig – dan zal iemand weer gaan bewegen zoals hij of zij al een leven lang gedaan heeft (en wat dus altijd zonder problemen is gegaan).

Stel, je verzwikt je enkel. Dit doet pijn en de enkel wordt ogenblikkelijk stijf gehouden. Maar je weet ook, binnen een paar weken herstel je en loop je weer normaal. In de tussentijd red je je wel. Je past je aan, je zult een tijdje niet alles kunnen doen zoals je gewend bent, je doet het rustiger aan. Simpel gezegd is het voor de rug niet anders. Sterker, er is geen reden te bedenken dat het voor de rug anders is.

Maar de rugpijn blijft en iemand blijft als een ‘hark’ bewegen. De manier waarop iemand zich heeft aangepast, is nu het probleem geworden. De aanpassing kost namelijk ongemerkt veel kracht, de spanning van spieren is vrijwel continu hoog. Dat heeft iemand in de sportschool nog nooit gedaan: uren lang een gewicht opgetild houden. Het is eenvoudig thuis uit te proberen: neem een glas water en houdt deze met een recht naar voren opgetilde arm vast. Tel nu de minuten dat je dit volhoudt zonder gek te worden van de verzuring van de spieren. Zou je dit elke dag doen, dan ontstaat er niet alleen pijn, maar de arm wordt ook stijf.

Nu komt het:

Behandeling met Oefentherapie kent twee mogelijke ingangen:

Of de pijn/klacht is ontstaan als gevolg van houding of beweging, veelal tijdens werk of huishouden;

Of iemands normale bewegingsgedrag is veranderd in aangepast bewegingsgedrag, met als gevolg aanhoudende klachten.

In het eerste geval is het zaak om variatie in houding en beweging aan te brengen, in het tweede geval om iemand weer ‘te leren’ terug te keren in zijn of haar normale bewegingsgedrag.